het is bekend dat pinguïns, zoals alle zeevogels, zeer vocaal zijn op het land waar ze komen broeden. Ze gebruiken deze vocalisaties om hen te helpen hun partner en familie te herkennen.
buiten het broedseizoen brengen zeevogels het grootste deel van hun leven op zee door en zijn ze aangepast aan het mariene milieu waar ze zich voeden. Pinguïns zijn zeer uniek onder zeevogels vanwege hun extreme duikvaardigheden. Ze kunnen series duiken uitvoeren tot diepten tussen 20 en 500 m (afhankelijk van de soort) op zoek naar vis, krill of inktvis.
gezien de duikcapaciteiten van de pinguïns, wilden we weten of ze geluid produceerden onder water. Om dit te doen bevestigde ons Marine Apex Predator Research Unit (MAPRU) team van de Nelson Mandela University (Zuid-Afrika) kleine video loggers, met ingebouwde microfoons, op de rug van drie soorten pinguïns: de koningspinguïn, de Ezelspinguïn en de Macaronipinguïn.
onze studie levert het eerste bewijs dat pinguïns geluiden uitzenden onder water wanneer ze jagen.
het opnemen van pinguïns op zee
vanwege problemen met het opnemen was er tot nu toe weinig bekend over de vocalisaties van pinguïns op zee. Dankzij recente technologische ontwikkelingen wordt deze observatie echter toegankelijk, met name door het gebruik van miniaturised penguin borne video loggers.
we gebruikten video-loggers en namen 203 onderwatervocalisaties van alle drie de soorten op gedurende bijna vijf uur onderwaterbeelden: 34 van twee Koningspinguïns, één van een Macaronipinguïn en 168 van Ezelspinguïns.
deze soorten werden gekozen omdat ze de diversiteit van voedselstrategieën bij pinguïns weerspiegelen. De koningspinguïn is gespecialiseerd om zich te voeden met vissen op een aanzienlijke diepte (200 m), terwijl de Macaronipinguïn zich voornamelijk voedt met scholend krill binnen de eerste 10 m van de waterkolom.
daarentegen vertoont de Ezelspinguïn een zeer uiteenlopende foerageerstrategie, die zich voedt met allerlei soorten prooien op alle diepten.
de vogels werden gevangen toen ze hun broedkolonies verlieten op Marion Island (een sub-Antarctisch eiland voor Zuid-Afrika) op weg naar de zee. We haalden de camera ‘ s op na een enkele foerageertocht.
we vonden dat alle vocalisaties kort waren en werden uitgezonden tijdens duiken toen de pinguïn op jacht was. De meeste vocalisaties (73 procent) vonden plaats tijdens de bodemfase van de duiken. Dit is waar pinguïns meestal hun voedsel vangen, in tegenstelling tot de afdaling en beklimming.
hier is een video met een volledige duik door een koningspinguïn, zoals waargenomen door de pinguïn-borne video loggers:
hier is een korte clip met slechts een paar onderwater vocalisaties geassocieerd met het vangen van prooien:
meer dan 50% van de vocalisaties werden direct geassocieerd met een jachtgedrag: onmiddellijk nadat ze waren versneld (jagen op prooien) of onmiddellijk na een poging om prooien te vangen.
omdat vocalisaties werden geproduceerd door alle drie de soorten pinguïns, suggereert dit dat onderwater vocaal gedrag kan bestaan bij andere pinguïnsoorten. De vocalisaties werden ook in grotere mate geregistreerd toen pinguïns zich voedden met vis, vergeleken met krill en inktvis. Dit suggereert dat ze vaker voorkomen bij pinguïns die zich voeden met vis.
onverwacht?
onze bevindingen over hun vocale gedrag waren totaal onverwacht, hoewel sommige van de pinguïn akoestiek experts in ons team in Frankrijk hun vermoedens hadden over wat we zouden kunnen ontdekken.
we wisten al dat het gebruik van vocalisaties aan het zeeoppervlak gerelateerd was aan groepsvorming bij de Ezelspinguïns en dat Afrikaanse pinguïns vooral vanaf het zeeoppervlak vocaliseren bij woon-werkverkeer (mogelijk om contact met elkaar te houden) en bij het foerageren op aasballen (mogelijk om hun gedrag te synchroniseren).
er zijn ook aanwijzingen dat andere zeeroofdieren in de lucht-zoals dolfijnen, zeehonden en zeeschildpadden – geluid produceren onder water. Dus waarom ook geen pinguïns?
deur open voor toekomstig onderzoek
uit onze waarnemingen zijn nieuwe vragen gerezen. Bijvoorbeeld, hoe zijn pinguïns in staat om zo ‘ n geluid te produceren onder water, gezien de hoge druk op diepte? En waarom vocaliseren ze onder water?
geven al deze vocalisaties dezelfde informatie aan? Produceren ze andere onderwatervocalisaties in verschillende contexten? Zijn ze gerelateerd aan fysiologische behoeften voor een roofdier duiken en voeden in apneu-om het drijfvermogen aan te passen? Kunnen ze een functie hebben in sociale interacties? Kunnen ze deel uitmaken van een jachttechniek en worden gebruikt om prooi te laten schrikken?
we hopen dat recente ontwikkelingen in de technologie meer inzicht zullen blijven geven in het fascinerende gedrag van de pinguïns. Andréa Thiebault, Postdoctoral fellow, Nelson Mandela University; Isabelle Charrier, Chercheuse CNRS en bioacoustique, Université Paris-Saclay; Pierre Pistorius, Professor Nelson Mandela University, en Thierry Aubin, Senior Scientist, Centre national de la recherche scientifique (CNRS).
dit artikel is opnieuw gepubliceerd vanuit het gesprek onder een Creative Commons-licentie. Lees het originele artikel.