ik biecht al 80 jaar, en nu zegt een nieuwe priester in onze parochie dat ik het verkeerd doe. Ik dacht dat ik naar Pinksteren kon gaan om mijn Paasbelijdenis te doen, maar hij zegt dat hij dat niet zo geleerd heeft. Deze priester zegt ook dat ik vaak moet biechten. Is het een doodzonde om niet te gaan biechten tijdens het paasseizoen, als men geen doodzonden heeft om te biechten? En, hoe gaat men naar de biecht als er geen zonden te binnen schieten om te biechten?Het spijt me dat uw recente ervaring met het sacrament van verzoening u zo van streek heeft gemaakt. Je doet het prima met de manier waarop je het al je hele leven doet, en ik zie geen noodzaak om iets te veranderen.
u stelde de vraag in de context van wat, toen u opgroeide, de “Paasplicht” werd genoemd.”Dat verwijst naar de ontvangst van de communie tijdens het paasseizoen. Het is uw plicht God en uw naaste lief te hebben. Het is een voorrecht, geen plicht, om uw Heer in de Eucharistie te ontvangen. Dat sacrament is natuurlijk een directe, persoonlijke ontmoeting met de verrezen Christus. En zo is verzoening ook, waardoor je vergeving en vrede zou moeten ervaren, niet agitatie en angst.
u denkt duidelijk aan “biecht vóór de communie” en u denkt (correct) aan de paasdagen als een periode die zich uitstrekt tot aan het Pinksterfeest. Het is geen doodzonde om niet te biechten tijdens het paasseizoen. Niet naar de biecht gaan kan op geen enkel moment zondig zijn. Het doel van de biecht is om jezelf te bevrijden van morele schuld en jezelf te bevrijden van de zonde. Als je niet zo belast bent, wees dankbaar, niet bezorgd.
als u geen ernstige zonden te biechten heeft, bent u niet verplicht om te biechten. Maar het is nuttig om deel te nemen aan het sacrament van verzoening met redelijke frequentie, en dit kan zijn wat uw priester probeerde te wijzen. Deze worden soms “devotionele bekentenissen” genoemd.”Ook al heb je geen ernstige zonde te belijden, je kunt altijd profiteren van de genade van het sacrament (waarmee je rechtstreeks de Barmhartige, vergevende Christus ontmoet). En je kunt die genade ontvangen door het uiten van verdriet voor zonden uit het verleden, evenals je huidige zondigheid. Met huidige zondigheid bedoel ik de neiging tot zonde die we allemaal hebben — de neiging om anderen te veroordelen of niet te vergeven, het gemak waarmee we toegeven aan ongeduld, de trots die altijd bij ons lijkt te zijn, ons falen om mensen in nood te helpen, ons gebrek aan geloof in Gods liefde voor ons, en vooral ons gebrek aan geloof in Gods liefdevolle vergeving.
u bent een zeer goed mens, en de Heer houdt van u boven uw vermogen zelfs maar voor te stellen. Probeer nu te denken aan de biecht als een sacrament van vergeving en vrede. Het is letterlijk een sacrament van verzoening. En het biedt je altijd de mogelijkheid om je dank aan God te uiten-iets dat je trouwens nooit te vaak kunt doen. Hoewel ik je alleen ken door de woorden van je vraag, zou ik zeggen dat je veel hebt om dankbaar voor te zijn, vooral voor de gave van het geloof. Dus hoor Jezus tot u zeggen, zoals hij zei tegen de vrouw in Matteüs 9: 22, “moed, Dochter, uw geloof heeft u gered;” of, zoals hij zei tegen een andere vrouw in Lucas 7:50, Uw geloof heeft u gered, Ga heen in vrede.”CD