NEW YORK (JTA) – na jaren van het zien van Synagoge leden sterven of verhuizen, de Sefardische Joodse centrum van Canarsie maakte de moeilijke beslissing om te krimpen.
de 50-jarige Brooklyn synagoge was een bloeiend centrum voor de Sefardim van het gebied. Maar nadat de synagoge had aanvaard dat zij niet langer genoeg geld bijeen kon brengen om de kosten te dekken, laat staan de tien mannen bijeen te brengen die nodig zijn voor het dagelijks gebed, ontdeed de synagoge zich van het grootste deel van haar bezittingen en begon Shabbatdiensten te houden in een nabijgelegen Ashkenazische congregatie.
maar wat moest het centrum doen met zijn gebedsboeken? Het bezat enkele honderden volumes in de Spaans-Portugese liturgische stijl-sommige aan flarden, sommige als nieuw en sommige behorend tot oudere leden die misschien een aanzienlijke waarde hebben gehad.”We doneerden wat aan een lokale shul, maar we moesten er veel kwijt en begraven”, vertelde Rabbi Myron Rakowitz aan JTA. “Het was moeilijk omdat we ze niet alleen weg wilden gooien of onbruikbaar wilden maken. We willen dat andere mensen ze gebruiken, om ze een doel te geven als we dat niet meer kunnen.”
wat te doen met oude boeken is een groeiend probleem voor synagogen in de Verenigde Staten. In de afgelopen zes jaar hebben de drie grote Amerikaanse Joodse denominaties allemaal nieuwe gebedsboeken uitgebracht. Meer dan 1500 synagogen hebben de boeken gekocht, in sommige gevallen waardoor oudere versies verouderd zijn.Meer dan 700 gemeenten hebben kopieën gekocht van de nieuwe Mishkan T ‘ Filah van de hervormingsbeweging, en naar verwachting zullen er honderden meer worden gekocht. Het nieuwe gebedsboek van de conservatieve beweging, De Lev Shalem Mahzor, heeft sinds 2010 bijna 260.000 exemplaren verkocht aan zo ‘ n 500 gemeenten. En meer dan 200.000 exemplaren van de Koren siddur uitgebracht in 2009 zijn gekocht door meer dan 300 Orthodoxe synagogen.
het probleem verdwijnt niet. De Reform movement werkt aan een nieuw Hoogfeest gebedsboek, of machzor, dat ze verwacht in 2015 uit te brengen.Volgens de Joodse traditie zijn gebedsboeken heilig en kunnen ze niet zomaar worden weggegooid. Traditioneel moeten ze worden geplaatst in een geniza, een opslagplaats voor heilige boeken in afwachting van de begrafenis. Het is de enige religieus aanvaardbare manier om van ze af te komen.”Dit probleem is gewoon ongebreideld omdat het nu de beste tijd is voor creativiteit in het schrijven van nieuwe gebeden en liturgie, en het zal erger worden als de nieuwe machzor uitkomt,” zei rabbijn Elaine Zecher uit Boston, die een commissie leidt die werkt aan het New Reform movement prayer book. “Maar onze oplossing om ze te begraven moet niet negatief worden bekeken. Dit is een opzettelijke verwijdering, geen hersenloze verwijdering.”
sommige synagogen hebben alternatieven gezocht voor de begrafenisoptie. Congregatie Beth Israel in San Diego neemt zijn oude boeken en die van verschillende nabijgelegen gemeenten, en stuurt ze naar Jewish Prisoner Services International in Seattle. Congregatie Netivot Shalom in Berkeley, Californië. ze stuurden hun oude gebedsboeken naar Hillel chapters in de staat, twee jaar geleden, toen ze nieuwe machzors kochten.
maar het vinden van een nieuw onderkomen voor alle overgebleven boeken, waarvan sommige decennia oud, kan moeilijk zijn.”Our machzorim we’ re looking to get rid of now are usable, but they are from the 1940 version, “said Rabbi Philip Scheim of Beth David B’ nai Israel Beth Am in Toronto, which is planning to upgrade to the new Lev Shalem machzor this year. “De Engelse vertaling is ongelooflijk moeilijk voor mensen om door te komen.”
voor de meeste synagogen, als de boeken uiteindelijk geen thuis vinden, gaan ze naar de grond. Sommigen kopen dure kavels op een Joodse begraafplaats, anderen begraven ze in de buurt van hun synagoge. Soms wordt een grafdelver ingehuurd om het werk te doen.”It’ s really a shame if we have to end up graving our books. Ze zouden van goed nut zijn, maar we kunnen gewoon niemand vinden om ze in te nemen,” zei Marjie Cogan van Congregatie Beth Shalom in Seattle, die al jaren tevergeefs probeert om 700 oude machzors uit te laden. “Het is een groot probleem voor ons omdat we niet de middelen hebben om ze op te slaan.”
dat geldt niet voor Beth Am, Een conservatieve synagoge in Baltimore. De rabbijn van de synagoge, Daniel Burg, zegt dat er ruimte is om tijdelijk 1200 boeken op te slaan die niet langer door de Congregatie worden gebruikt. Burg aarzelt om de boeken te begraven omdat hij vindt dat het verspillend zou zijn.”Aan de ene kant willen we God’ s name niet vernietigen of het laten vervagen volgens de boeken die daar gewoon zitten,” zei Burg. “Maar aan de andere kant is er een concept van ba’ al tashchit, van niet alleen dingen willen verspillen. En het is moeilijk om dingen kwijt te raken die nog nuttig kunnen zijn.”
Rabbi Daniel Freelander, de vice-voorzitter van de Union for Reform Jodendom, zegt dat zijn beweging voor de derde keer het probleem van de boekhandel onder ogen ziet: eerst in 1975, toen Gates Of Prayer De oude Union Prayer Book verving; in 1990, toen een nieuwe gender-neutrale versie werd uitgebracht; en opnieuw met Mishkan T ‘ Filah.”Er gaan geen weken voorbij zonder dat we benaderd worden door mensen die hun oude joodse boeken kwijt willen,” zei Freelander. “Een grote meerderheid van hen krijgt gedoneerd, maar we zijn tot het besef gekomen dat velen begraven zullen worden, en de ceremonie kan eigenlijk leerzaam zijn voor kinderen. Die boeken kunnen niet eeuwig op je zolder blijven zitten.”
in Temple Emanu-El in Dallas komt de Congregatie elk jaar voor het Pascha bijeen om gezamenlijk ongebruikte boeken te verwijderen. Er wordt een gemeenschappelijk gebed gereciteerd, net als de rouwende Kaddish, en er is een moment van reflectie.
“we komen samen in de synagoge waar leden gehavende gebedsboeken en andere heilige boeken meenemen die niet meer gebruikt kunnen worden,” zei Rabbi Debra Robbins in een e-mail. “We ontwikkelden een creatieve liturgische ceremonie voor families en leden van alle leeftijden om samen deel te nemen, en we hebben een speciale graf site gelabeld sifre kodesh,” of heilige boeken.
Zecher merkte op dat Joden al eeuwenlang boeken begraven om plaats te maken voor nieuwe, en de praktijk zal blijven groeien naarmate de religie verder evolueert.
” het lijkt misschien verspillend, “zei Zecher,” maar zoals alles wat we doen, het is met de bedoeling.”